Korku bir insana her şeyi yaptırabilir demişti çok sevdiğim bir insan.Ne kadar haklı olduğunu şimdilerde anlıyorum.Korku bunları bana yazabilme cesareti bile verdi.
Bugünlerde dünya tersine döndü sanki.Yokuş yukarı koşmaya çalışıyoruz. Yanlışlıkla başka bir evrene geçiş yapmış gibiyiz.Çok sevdiğim şeylerden bile delicesine korkuyorum.Daha dün gökyüzüne bakıp uçan kuşlara gülümserdim.Bugün birlikte uçup ses çıkarmalarında farklı anlamlar arıyorum.Bol yıldızlı gecelerde geceye yakışır şiirler yazamamak olurdu tek düşündüğüm.Şimdi bir araya gelmelerinden korkuyorum.Ah o her bir tonuna şiirler yazılan tan vakti.Bugünlerde onun bile her tonu ayrı anlam.
Çok sevdiğim şeylerden bu denli korkarken aklıma geldikçe içimi titreten gündem felaketlerinden bahsedemiyorum bile.Ne yapacağını şaşırmış bir şekilde günlerim geçiyor.İşin kötü yanı düşünmek için daha fazla zamanım var artık.Bir korku silsilesi aldı beni gidiyor.Bugünümden,yarınımdan korkuyorum.Ama daha beteri dünümden korkuyorum ben.Yaşamamış olmaktan.Yaşayamamış olmaktan.Bir kez daha anlıyorum söyleyemediğim cümlelerin omzumdaki ağırlığını.Belki de bu korku bana bunu öğretecek.Korkuya inat yaşamayı.Hayata sımsıkı tutunmayı,çok sevmeyi en önemlisi söyleyebilmeyi.Korkuya rağmen değil korku sayesinde hiç susmadan hissettiklerini haykırmayı. Bugünlerin bende bırakacağı tek izin bu olması dileğiyle.
