Fırtınalar koparken karanlıklarda
Yağmur utanır olmuş yağmaktan
Çiçek utanır olmuş açmaktan
Toprak utanır olmuş almaktan
Vicdansızlar iflah olmazken
Zamanda
Söz sözse
İnsan insan mı
Tutulan ellerden niye kan damlar
Yüzler yüzsüz
Ruhlar ruhsuz
İnsan suretinde dolaşanlar
Kan damlarken gözlerinden
Bunca ihanetin bedeli mi
Bu canhıraş aşağılamalar
O parmak sallamalar
O bitmez küfürler, acımasızlıklar
Ne çok korkuyorlar oysa
Hep korkudan bunlar
Çünkü ruh kirlenirse
Korku başlar.
