Ve ben yine boğazımda düğümlenen sözcüklerle kalbimden ağır ağır süzülen yaşlarla senli düşüncelerde boğuluyorum. İmdat desem duyulmayacak kadar uzaktayım. Bir denizin en diplerinde kaybolmuş bir balığım işte .. tabiri caizse japon balığı. Etrafımda keskin dişleriyle duran köpek balıklarını timsalen hayatın acımasızlıkları, beni ortaya atılmış yem gören bir çok deniz hayvanı.. ama onun yanında yoldaşım olan deniz yıldızları benim gibi çaresiz ama bi o kadar umutlu. Umutları tükendiğinde ise kıyıya vuran deniz kabukları misali.. cansız ve hayalsiz. Bu aslında senin denizin bense o denizde küçük bi balık o balığı görüp de kötü balıklardan korumak senin görevin. O balığın umutlarını yeşillendirmek senin aşkın bağlılığın sadakatin.. bilirsin japon balıkları çok hassastır. Küçücüktür ama sevgisi kocaman seni senle alıp götürür onla yürümesini bilirsen.. Özledimi hırçınlaşır biraz bi an da kendini kaybeder. Ama korkma hepsi sevdiğinden sen sadece ona sarılmasını bil. onun düşüncesizliğinde üzülür kırılır belki ama yine de onu bekler. Merak etti mi işte o zaman hep düşünür onu. Hep.. artık gelsin ve sevgisinin yanında mutlu olsunlar diye..
