kural olmuş üzülmek sen yasak diyorsun
…
öleceğini biliyormuş sevdiğim ve benden saklamış kurban olduğum
gitmeden son sözü de üzülmek yasak olmuş
ey ellerini tutarken huzur bulduğum nasıl üzülmeyeyim ben sensiz
o ellerini bir daha tutamamak
gözlerine bir daha bakamamak
kolay mı sanıyorsun kara gözlüm
bak sana şuan kara gözlüm diyorum ya
ya görmeye görmeye unutursam o gözleri
bu çok acı sevdiğim bu çok acı
her yere ya senle ya hiç diyordun bana
ee niye yalan söyledin
şimdi niye götürmedin gittiğin yerlere beni sevdiğim
gök ağlıyor toprak ağlıyor en çok da ben ağlıyorum kara gözlüm en çok da ben
ağlamama çok kızardın bak ağlıyorum bak gel sil
ne olur gel sevdiğim ne olur gel
şuan dönmen için nelerimi vermezdim ki bir bilsen
kural olmuş üzülmek sen yasak diyorsun
…
üzüleceğimi bile bile niye bana böyle vasiyet bırakıyorsun kara gözlüm
zaten yüreğimi yakmışsın daha da neden acıtıyorsun
hançer girmiş kalbime sol tarafım çok acıyor
annem bile dindiremiyor bu acıyı sevdiğim annem bile
her acıyı soğuturdu şimdi bana mısın demiyor
ne yaptın bana sevdiğim sen cansız gömüldün beni de diri diri gömdün sevdiğim
her acıya alışırım da bu çok bambaşka
kara gözlüm söz sana bir daha serseri demeyeceğim hadi geri dön
söz eskisi gibi sinirlenmeyeceğimde hadi geri dön
bak ne dersen yapacağım
hatta her gün en sevdiğin yemeği yapacağım brokoliyi de bırakıyorum eve sokmak yok
bak bunu bile kabullendim hadi
hadi
hadi ama sevdiğim hadi
neden gelmiyorsun
seni toprak alamaz sevdiğim seni orda tutamaz
sen kapıdan sığmayan koca yiğidim
oraya nasıl sığdın sen
rahat değilsindir sen orda hadi çık gel sevdiğim hadi çık gel
ağlamaktan gözümde yaş bitti sevdiğim
dağlar ağlıyor arkandan çık gel
yasakladığın her şeyi yapıyorum hatta en çok da ağlıyorum
ağlıyorum hem de nefessiz kala kala
hadi çık gel sevdiğim hadi
…