Yalnız olmak suç değil
Yalnız bırakılmak acı olan
Yazmak suç arz etmiyor
Gülerler..
Söverler..
Sövdüler.
Şimdi dışarda bir sokak direği herkes
Herkes kurallar gereği yalnızca kendi bölgesini aydınlatabiliyor
Aralarındaki boşluk gereği yalnız olmaya,yalnız kalmaya mecbur
Çok sonra ve çok nadir
Birkaç damla gözüküyor bulutlardan
Olağandışı,namümkün oluyor
Vuran her bir damlanın yandığı gözüküyor lambadan
Buhar gözüküyor ardından
Bi’ nevi kalemi eline alanların maruz bırakıldığı gibi
Sövülenlere inat sövüyor gece
Karanlıkta tek başına bırakılan sokak lambaları tercüman oluyor
Sövüyor
Ve de sövüyor aydınlığa..