yıldırımlar yırtıyor göğün rahmini
gök gürültüleri acı dolu iniltiler şimdi
açıyor gözlerini taş küreye şimşek çocuk
bulutların ağıtları çınlıyor kulaklarımızda
volkanlar öfkeden köpürüyor
dalgalar daha da gamsız şu aylarda
tek bir yıldız kalmış, asit yağmurları
altında yanan gözlerimde
kıyamet vaktidir, bre israfil!
dayanamamış/ tanrı daha fazla sanki
ve Satürn’ün halkalarında
kendini asmış
1 comment
çok iyi !