Bir apartman girişinde karşılaştı,
Komşu kızı komşu çocuğu.
Komşu çocuğu süzdü kızı,
Kız kaçamak bakışlar.
Kadife sesiyle:
“Afitap’ı kıskandırır,
Aydan dahi berceste güzelliğiniz”
Kıkırdadı kız:
“bu lakırdılar,
Bu latifeler,
Ne nafile bir uğraş bayım.”
“nafile uğraş olsa gerek,
Hayal kurmak bendeniz hakkında.”
“hayalin boşu mu olurmuş,
Eğer sen kurarsan
Eğer o gerçekleşirse
Boş hayal mi olurmuş,
Kuşlar uçarsa gökyüzü maviyse…”
“ne güzel konuştunuz,
Sanki siz değil, ruhunuz seçiyor kelimeleri,
bir umut sanki.”
“Hayal ile umudu karıştırmayın.
Umutla yaşarsınız,
Hayalle ise hayatı renklendirir.”
İkisi de sustu.
Komşu çocuğu, komşu kızı.
İLAYDA DADİR
