Küçük bir komün,
Yeni geldin, karşılaşıyorsun.
Ruh hali her zamankinden farklı.
Neşeli ama yine de;
Kötü bir başlangıç, boşverdin.
Kısa bir tur, ardından bir parça medeniyet.
Terkedilmiş bir deniz kenarı,
Parçalı bulutlar,
Hevesli bir ruh, yanında.
Biraz zaman öldürüldü,
Geri dönüyorsunuz.
Boş bir sahil şeridi,
Karşıda gemiler, hiç gitmeyeceklermiş gibi geliyor.
Hava bozuk atıyor,
Yağmur çişelemeye başladı,
Terkedilmiş, tenekeden hallice yapı,
Başını bir süreliğine korumaya yetiyor.
Birden dünyanın en konforlu yerine dönüverdi.
Sırnaşıyor, fazla yüz vermedin.
Anlatıyorsun, dinliyor, o günün ardından kör, sağır, topalı oynayacak.
Karşılıklı yakınmalar, ama hayata.
Anlat diyorsun, neyi diye soruyor.
Boşverdin, sorguyla sualle olacak iş değil belli ki.
İlk defa saate baktın,
Gözünü ayıramıyorsun, farkında değil.
Her gülümsemesi farklı diyarlara açılıyor,
Söylemesen daha iyi.
Yine duygularını gizledin.
Geriye dönüşün ardından,
Masumiyetine veda yemeği,
Nereden bilebilirdin…
Zaman daraldı, hafiften üzgün ve heyecanlı.
Belli etmiyorsun ama o ediyor,
Beklediği olmadı, tasarladığını yapamadı.
Önemli değil ki.
Anlatmaya zamanın yok, onun da anlamaya niyeti.
Yol uzun ama bir busesi unutmaya yetti.
Araç hareket ederken yüzündeki hüzün,
Uğurlamaların en güzeli.
