son görülme 08.36
İsmail den olma , Gülsen den doğma
Jandarma Üsteğmen Mehmet Çifci..
Son yaşadığına dair emare..bana kalan o vakit sadece…
Artık Şehit Jandarma Üsteğmen Mehmet oldu…
Evin içinde dolandım durdum,ne yapacağımı bilemedim..
Sigara üstüne sigara yaktım..Canlı kanlı gördüğüm adamdı diye içimden geçirdim..
Üstündeki yelek benimdi, daha geçenlerde tayin yerlerini konuştuk
Komutanım ‘iyi geceler’ diye yazıp ,tercihlerinin fotoğrafını göndermişti..
Kurduğu hayal,belki aşık olacağı kızı düşünüyordu..en tabii hakkı aşık olmak..
Okurken her fırsatta gittiği köyünü hayal ediyordu..
Araba alıp gezmek istiyordu..
Baba olmak istiyordu…
En basiti yaşamak istiyordu, aslında en zor iken…hiç bilemeden..
Evleri ana yola 500-600 metre..yol çamur..ev 2 oda bir ara..
İsmail amca hayvanlarla uğraşırken haber almışlar..
hani televizyonda gördüğünüz o ekip ile gitmişler evlerine
ambulans,jandarma,komutanlıktan rütbeli askerler..
Gerisini tahmin edersiniz zaten..yada hiç tahmin bile etmeyin..
Daha dün aradı iyiyim dedi diyor babası..
Galatasaraylıymış..her gün ararmış..
Fena sarıldı bana..içim kıyıldı..dudağımı ısırmaktan ağlayamadım..bi avuç kolonya ile gözlerim açılana kadar kokladım..yanında ağlamadım..
dışarı çıktım..çamurlu yollar belediyeden iş makineleri ile düzeltiliyor…şehidin babası için değil ondan eminim..
gelen makam arabaları rahat girsin çıksın diye..
içlerinden biri diyordu ki ‘ bunları alacak toprak ile Mehmet i alacak toprak bir olamaz’
gerçekten bir olabilir mi ? bence de olamaz..
bir sene aynı oda da kalmış..yedikleri de içtikleri de bir..
adamın ciğerine saplanıyor..kimsenin inanası gelmiyor..
ilk gün daha..
ertesi gün sabah inecek dediler Mehmet i taşıyan uçak..
sonra getirdiler doğduğu büyüdüğü topraklara..hava kapalı Ankara da..
dizdiler camii nin avlusuna ..gelecek dediler..sonra çıt çıkmıyordu tüm ilçeden…
hayatımın en ağır selasını dinledim..her yerde uğruna göz kırpmadan can vereceğimiz bayraklar…
ve can veren kardeşimizi bekliyoruz..
geldi sonra o araba, 6 asker koştu araca..kapısı açıldı.. Mehmet içinde yatıyordu…
3 asker bir yanda diğer 3 asker diğer yanda..omuzlarında..musalla ya yatırdılar…
1 sene yanımda yatan adamı , gözümün önünde musalla ya yatırdılar…
annesi geldi..işte kavuşamadığını gördüğüm anda kendi anamı düşündüm…
artık durmuyordu gözümdeki yaş…
satırların devamı gelecek belki de..
künyemizi okuyacaklar..
kefene saracaklar…
yine o kalabalıktan olacak..
kim bilir içimizden birinin başına gelecek Mehmet in başına gelenler..
Tabutunun kenarında çelenk olacak , üzerinde ‘Timin geldi Komutan’ yazacak..
belki bizden bir daha tekmil alamayacak..
sayamayacağız belki de kendimizi ona …
her zaman ki gibi aynı yerinde ‘Çifci Üsteğmen’..
Bu sefer imam önünde ..yüksek bir ses geliyor ama bu ses onun değil..
bu ses hiç tanıdık değil…
alışılmış bir şey değil..
Soru soruyor?
Hakkınızı Helal ediyor musunuz diyor ?
sonra ‘Çifci Üsteğmenin’ yattığı şehitliğin yamacına çarpan ses geri geliyor!
Helal olsun!
Helal olsun!
Helal olsun!
Vatan sağ olsun!
