+Napıyon ya iyisin.?
-Bilmem iyi mi görünüyorum.
+Kendini salmış, rahat gördüm seni hayrola?
-Geçen yıl kendimi paraladım ne oldu!? Bundan sonra böyle, insanın bir takım engellere karşı çaresiz çırpınmasını duymuşsundur ben de tam olarak böyle bir durumdayım ama ne güzel ki dışarıdan umursamaz gözüküyormuşum…
+Özlemişim senin bu halini..Fazla hırs insanı herseyden mahrum eder bilirim! Bu dünya hırslı olabilmen için gerekli olandan fazla hızlı dönüyor dağılıverirsin, toparlanamazsın sonra.
-Hırs demeyelim de biz ona gelecek yılları şimdiki zamana yayma çabası diyelim. Yoruldum artık beklemekten olması gerekenler hemen olsun istiyorum. Üzerime yığılan sorumluluğun hakkını vermek istiyorum ve en önemlisi bana umutla bakan gözlerin hüzne bürünmesini kaldırmıyor artık içim…
+Bir yerde okumuştum “ince düşünme üşütürsün” diyordu yazar…
-Çoktan üşütmüşümdür belki de… İnsan geleceğinde ne yaşayacağını kesin sonuclarla bilse bile zamanın efendiliğine boyun eymek zorunda. Adres soran yabancı gibiyim, yolu öğrensem bile kaybolma korkusu bırakmıyor peşimi…Umarım ikimizde hayallerimizi geçmişle gelecekle savaştırmayıp, huzurla şimdi de yaşarız…Ve umarım kaybolmadan ulaşırız yerimize..
