Azeri erkanının isimlerinden Şair Baxtiyar Vahapzadə’ye sormuşlar. Nasıl şair olunur?
“En sevdiğini elinden alacaksın. Benim vatanımı aldılar.” demiş. Üzgün şiirler, dramatik şiirler nasıl yazılabilirdi. Dememiş miydi?
“Getmek isteyirsen behanesiz get
oyatma murgulu xatireleri.
Sesi hemin sesdir baxışın ogey
gedirsen sesin de yad olsun bari.”
Tüm zorlukların bir kural vardır. Kuralın adını “2S Kuralı” koyalım. Ne zaman Vahapzadə’nin şiirleri önüme geldiğinde, aklıma sabır ve sükut gelir. Anlamlandırarak okuduğumuz zaman hemen içimiz ürperir.
Şair, şiirlerinde bize neyi hissettirir? Üşümek, acı, dert, keder ve daha buna benzer bir çok manevi duyguya bulaştırır. Bazı kalemler vardır ki mutluluğu anlatamaz. Yazdığı bütün şiirlerinde bir mutluluk bulamazsınız. Hakikaten bu dikkat çekici bir durumdur. “Şairin, sabrı ve sükutu kalbinden sonraki yolculuğu elleridir. Kalem ve kağıt bahanedir. Elbette kalp yazar.” diyerek bitirelim, Değerli Okurlarım…
