Susarken haykırdığımız tüm
seni seviyorumlar.
Hepsi yitiyor yavaş yavaş.
Ömrümüz eriyor.
Tükeniyoruz yokluğunda sevdiklerimizin
gecenin üçünden sonra.
İsyan ediyoruz yaşama.
Sigaranın dumanında saklı tüm kırgınlıklarımız.
Onlar bile gece üçten sonra konuşuyorlar bizimle.
Gözyaşlarımız da o zaman akmaya başlıyor
her nefeste
yüzümüzü delesiye dörder beşer.
Ve şimdi sen yoksun ya
Sigara bile utanıyor kendinden.