Hani bir gölgelikti bu dünya
Konup göçecek
Biraz da nefeslenecektik
Ne çabuk da sahiplendik yahu!
Emanet değil miydi bize her şey…
Niye korkar ki insan?
Toprağın müşfik sinesinden
Korkmayın! O insanoğlu gibi değildir. Ahde vefayı bilir
Sahip çıkar dostuna.
Bir munis dosttur ölüm
Seni bindirir bineğe
Götürür en güzel menzile.
Zaten misafir değil miydik bu zindanda İşte gidiyoruz
Koca dünyaya sığmazken
Sığacağız daracık bir kabre.
Ölüm Kaf Dağı kadar uzak
Şahdamarı kadar da yakın
Ne kadar kaçarsan kaç
Yaklaşırsın ona
O zaman da en umulmadık bir yerde yakalar
Sıkar boğazını
Bir feryat figan kopar
İşte o an Ne çare ondan kaçmak…
Ölüm ne bir son ne de bir hatime,
Ebedi saadete en güzel bir mukaddime…