Hiç göz kapaklarının nabzından hızlı attığını hissettiğin oldu mu?
Gözlerimi kapattım.
Zihnimin karanlık, isli, kalabalık, çalılıklarla dolu odalarına uzandım
Yatağıma uzandım, boş tarafına
Aydınlıktan karanlığa bir yolculuk muydu bu yoksa karanlıktan aydınlığa mı?
Anlayamadım…
Bir denizin üzerine uzandım
Dalgalar yoğurdu bedenimi, seni doğurdum
Bir denizin kenarında gözlerim ufka doğru,
Öylece bakakaldım
Saçlarımı karıştırıyor rüzgar, kafam karışıyor
Uzaktasın bu kez, duruyorsun
Omuzlarımı öpmüyorsun
Gelmek ister gibisin
Bakıyorsun
Ben bıkmıyorum.
Tırnağımı kesiyorum bir jiletle
Acısını derimin altında duyuyorum
Ne ki? Acı bu mu?
Örümcek ağıyla örülmüş bir bedenim
Neremden kopsam yine düğümleniyorum
Boğazıma düğümleniyorsun.
Nefes alıyorum, farkına vardığım nefesler
Alıyorum.
Vermiyorum.
Senin gibi
Vermeyeceğim…
Hapsoldum
Senin içinde
Loş bir kuytuda seni bulsam
Kendimi kaybediyorum
Araba lastiklerinin yollarda bıraktığı izler gibiyim
Ansızın, durup dururken
Bir var oluyorum
Bir sızın
Bir kayboluyorum
Senin içinde.
Hangi odaya girsem aynı ses, aynı koku
Patlama sesi, yanık kokusu
Barut kokusu, tabut kokusu
Bir harf çok da değiştirmiyormuş beş harfli bir oyunu
Tanrının oyunu
İzlemiyorum, dinlemiyorum, hissetmiyorum, anlamıyorum, bilmiyorum
Ölü bedenlerim gibi soğuk odalar
Paslanmış çivilerden yansıyor dolunayın ışığı
Koku, korku
Senin kokun, bilemem ki
Ne kokardın, neyden korkardın sen?
Hiç korkmadım ben bu odalarda seni düşünmekten
Neden hep her şey senin hakkında?
Karanlık, aydınlık, varlık, yokluk
Eksik kalıyor yazdığım cümleler
Nasıl anlatılır bu boşluk?
Nefes alıyorum…
Farkındalık ve körlük
Neden sen
Hep bir B planım olur benim
Kaçmak için bu harabeden B planıyım neden ben?
Kaçışlarım, kayboluşlarım, geri dönüşlerim,
Eve dönemeyişlerim
A planın mıydı yoksa?
Aldığım nefeslere tutunuyorum
Verdiklerime değil
Sığ nefesler almıyorum artık
Her seferinde diş geçirse de etime
Kanasa da kanamaz zannettiğim yerlerim
Nefes vermiyorum…
Bayram çocuğu gibi kucaklıyorum acıyı
Bu acı benim mi?
Kalsın içimde nefes vermiyorum
Derin nefesler alıyorum
Hadi daha derine!
Batıracaksa batırsın çocuğum beni gözyaşların
Benim çocuğum,
O çocuk
Benim
Biliyorum.
Az önce ampüller patladı
Patlama sesi, yanık kokusu
Gözlerindeki karanlıkta kaybolmaya hazırım!
Nefes vermiyorum…
Sen en aydınlık yerisin içimin
Aldığım bu son nefes de olsa
Son nefesime kadar kal orada…
