Artık söylenecek söz kurulacak cümle yok
Artık dört bir yanı ateş düşmüş ocak var ülkemin ortasında
Artık acı var keder var gözyaşı var
Yarım kalmış ana var, tükenmiş baba var
Artık genç yaşta ölüm var
Soysuzluk, acımasızlık, merhametsizlik, ihanet var
Artık hainlik sarmış ülkemi
Yasla boğulmuş içlerimiz
Gidiyor evlatlar, analar, babalar; insanlar
Artık can’ın önemi yok insanın değeri yok memleketimde
Artık korku var anaların yüreğinde
Artık telaş var babaların içinde
Artık umut yok ülkemde
Artık yaşamak yok özgürce
Artık gülmek yok içtenlikle
Artık ölüm var
Ansızın gelen ölüm var
Vedasız, helalsiz ölüm var
Ölüm var ölüm !
Ötesi yok…