* 11 Mayıs 2013’te Reyhanlı’da yaşamını yitirenlere adanmıştır
-bizi bir yerlerden gördüklerine tüm içtenliğimle inanmasam da.
***
ölmüş bir kedi yatıyordu kaldırımın kenarında
ve gözleri açık,
ama -görmüyordu önünden geçenleri,
önünden geçen ölüleri görmeyen
-gözleri açık ölü bir kedi.
Hiroşima’da ölen bir kız çocuğu tanırdı o kedi
-Nazım’ın şiirlerinden..
On yıl kadar oluyordu öleli..
45′te yazılmıştı bomba, 56′da atılmıştı şiir..
2000′lerin 13′ündeyiz şimdi -bir pazar günündeyiz.
ama bombalar devam ediyor patlamaya -mesela Reyhanlı’da
çünkü Ortadoğu’da böyle kutlanır annelerin günleri.
bir bahar gününde patladı bombalar
bir bahar gününde bir anne açtı iki yana ellerini -tanrılara yakarır gibi
ve sanki biliyordu Reyhanlı’ya
bir daha baharın gelmeyeceğini..
Seslendi tanrılara:
“titre güneş” dedi, “yeryüzü ağla”
“çünkü Ortadoğu’da böyle kutlanır annelerin günleri”
***
ve televizyonlar…
ve yayın yasakları…
46 deniyor ölü sayısı için
100 deniyor yaralılara
ve başbakan açıklama yapıyor
“Hatay” diyor,
“Suriye sınırındaki bir ilimiz.”
Şüphesiz!
ve şüphesiz ki Erdoğan, bir başbakan olmasaydı başarılı bir coğrafyacı olurdu
ve beraber yürürdük keşfettiği yollarda,
beraber ıslanırdık yağan bombalarla!
çünkü bilirsiniz
şehirlere bombalar yağardı her gece,
ve biz durmadan -şiirler yazardık..
***
ceset taşıyan bedenler görüyor uzaklarda -ölü kedi gözlerim.
cesetler teslim olmuş
ve mezarlar tutuklu
annesinin cesedini taşıyor bir genç, mezar taşına
“o en çok annesini severdi” yazar gibi, ölü bedenine sarılıp
“anneler günün kutlu olsun” der gibi -elini saygıyla öper gibi…
çünkü Ortadoğu’da, ancak böyle öpülebilir
-annelerin elleri.
***
beni ise umursayan yok,
çünkü neticede ben yalnızca -ölü bir kedi.
peki Reyhanlı’yı niye umursayan yok,
oradaki onlarca kişi de mi yalnızca
-ölü birer kedi?
—
Bu şiir ilk olarak 12 Mayıs 2013 tarihinde benideoku.net adresinde yayınlanmıştır.
