Islak yağmurlu bir günde İstiklalde yürürken, sağlam bir su çukuruna bastım. Tabi ki sonradan fark ettim yanımda yürüyen kişiye su sıçrattığımı ama hiçbir şey yokmuş gibi yoluma devam ettim. İki, üç adım sonra arkamdan sinirli bir ses tonuyla;
-BİRADER!
-PARDON KARDEŞİM dedim.
Alkollü değildim o gün. Dumanlıydım sadece. Alkollü olsam ‘’pardon kardeşim’’ demezdim sanırım. Üstüne hemen devam etti sinirli tavrıyla paçası ıslanan arkadaş…
-NE PARDONU YAA. SIKRILSIKLAM ETTİN PANTOLONUMU!
Ve üstüme dövecekmiş edasıyla yürürken o an sanki ağırlaştı her şey. Yağmur damlaları pamuk nasıl yere ağır ve yavaşça düşer aynı öyle yağıyordu. Alnıma düşen her damla beynimi daha bir yumuşatıyor, sakinleştiriyor ve şu durumda bile içim huzur doluyordu. Santim kalmadı aramızda. Ağır çekimi bozdum bende. Ve huzurla konuştum onla. Aydınlanmış, ışığı görmüş ve huzurlanmış gibi konuştum.
-KARDEŞİM KAVGAMI EDECEĞİZ ŞİMDİ? HADİ AMA SENDE YA… BAK NE GÜZEL YAĞMUR YAĞIYOR. HEM TÜRK’ÜZ BİZ. TÜRKLER BİRBİRLERİYLE KAVGA MI EDERMİŞ YA? BIRAK TÜRKLÜĞÜ AYNI GEZEGENDENİZ. KAVGAYA, GÜRÜLTÜYE, TARTIŞMAYA NE GEREK VAR… ZATEN YAKINDA DÜNYAYI PATLATMAYA, İNSANLARI ÖLDÜRMEYE GELECEK UZAYLILAR… BİZİM KAVGA ETMEMEMEMİZ LAZIM TAM TERSİ BİRLEŞMEMİZ LAZIM. TEK EL, TEK PARÇA OLMAMIZ LAZIM Kİ ONLARLA GÜCÜMÜZÜ EŞİTLEYEBİLELİM.
Dedim.
Ağzı açık beni izledi arkadaş.
Aradan yıllar geçti.
Bugün 5. Yılımızı kutluyoruz en yakın dostumla. Hayat ne kadar enteresan değil mi ?
Uzaylılar gelecek çok yakında…
2 comments
Baslik dikkatimi cekti, bir goz atmadan cikmayayim dedim.
Iyikide okumusum diyorum simdi. Cevap cuk diye oturmus.
Belkide gunumuz kavgalarda kullanabilecegimiz bir cevap,tabii karsimizdaki kisi dinlerse yumruk atmadan 🙂
Guzeldi,yureginize saglik.
Okuyan Gözlerinize Sağlık Sizinde… Çok Teşekkürler 🙂