Otuz beş yaşında ölmeli insan
Ya da tam otuz beşine basmadan
Yüzündeki çizgiler belirginleşmeden
Gözlerindeki kor ateş sönmeden
Hala soluksuz koşabiliyorken
Uçsuz bucaksız hayaller kurabiliyorken
Kadının güzelleği karşısında ağlıyabiliyorken
Ölmeli insan tüm bunları geçirmeden
Ceseti bulunmalı otobanda hız yaparken
Belki de bir banka soygununda ölmeli
Güzel manzaralı bir uçurumdan atlamalı ağlarken
Özgürse insan, kendi istediği zaman ölmeli
Ardında üzülcek bir kişi bile bırakmadan
Tüm o yaptıklarından tek bir pişmanlık duymadan
Karşı çıkarak kahpe feleğin tehditkar sözüne
Ölümüyle tükürmeli insan utanmaz tanrının yüzüne