Düşünün ki bir şehir var Bugüne dek hiç ayak basmadığım bir şehir… O şehrin içinde bir kadın O bana olabildiğince uzakken Ben ona nefesi kadar yakın Düşünün ki gezdiği tüm…
Yürümek istiyorum o sokaklarda,Yedikule Gazhanesi’nin aydınlattığı sokak lambalarıyla.Şafak yeni mi söküyor yoksa tan yeri çoktan mı ağardı bilmiyorum amaBir sarı ışık vuruyor, tüm manzaraya.Ama bu sarı, canlı, haşin bir sarı…
Sizce kendinizi tanıyor musunuz? Tanıyorsanız ne kadar? Bunu hiç sorduk mu kendimize? Kedini tanımak ne demek? Bence her bireyin bir kenara oturup sessizce bunu kendisine sorması lazım. İnsanları tanımadan önce…
Ansız, amansız bir bıkkınlık aralar kirpiklerimi Hüznün rengi vurur göz aklarıma Öyle yavan öyle sönük, Belli belirsiz yerleşir gider. Sanki, bütün beni içine alır bu puslu kızıl Ardından bir acı…
Bu dünyada en zor iş insan olmak. Öncelikli olarak kendisine karşı görevleri vardır insanların. Sonrada karşısındaki insanlara. Saygı, sevgi, hoşgörü, nezaket, tahammül daha nicesi.. Ben özellikle bir yere giderken ve…
Kendi olan, kendinde var olan insanlar dünyayı değiştiriyormuş. Bu aralar bu cümle üstüne çok düşünüp, ona çokça anlamlar yükledim. Varlığımız ve yaşam üstüne çokça düşündüğüm de bir gerçek. Burada dünyayı…
Hoş, ama bir o kadar da ağlamaklı yüz ifadesi, Bu rüyada, romanda kaybeden ya ana karakter ya da sevdikleri, Ya kendisi ölmek zorunda ya da içindeki hisleri…
Bir akşam üzeri olmak var bu sevdada Gidiyorum… Kulağına gül takmış akşamların sabahına Odamda viran olmuş bir şehir bırakarak Kedim… Kim bilir daha ne kadar bakacak akşamsefasına Bütün güzelliklerini bu…
raslantısal olan bir ortamdan özüne dönerken insan hiç zorlanmıyormuş.. #MayısÇayı yazısı üzerine bir deneme fırsatı olarak gelişen sürrealistliğin üzerine çok sürmedi bazı şeyleri az ya da çok yaşıyor oluuşum, üstelik…
Uykusuz gecelerin bir nedeni olmalıYa da bitmeli soğuk yataktaki bu savaş.İğne iğne batarken yokluğun bedenimeSarmalısın ruhu varlığınla yavaş yavaş Kapanmalı artık yürekteki bu derin yaraSusup sarılmak vakti eşsiz yâr’aRuh bedenden…
Maviş, kaç gün oldu ağzını bıçak açmıyor. Darıldın mı Hayal Deniz’ine? Yoksa Martılar mı kırdı kalbini? Daha neler! Benim Martıyla ne işim olur? Ne hayal! Ne de gerçek! Deniz’e de…
Değerli dostlar! Bu gün sizinle, pinterest’te yayınlanan bir resim ve altındaki yazıyı paylaşmak istiyorum. Yazılanları okuyunca ve metin üstündeki siyah beyaz resme bakınca ister acı acı tebessüm edin, isterseniz ağlanacak…
Her ne kadar yeni bir şeyler yazmak istesem de, son bir yıldır pandemi yüzünden hiç yeni bir şey olmadı. Eskiyle yetinmekten epey bunalmış durumdayım. Ayrıca okul kazanıp gidememek de cabası……
Seyreltilmiş acılarla diri tutuyorum Öfkemi şehrin kamburlarında Ve yüklenip şehri geçtiğim oluyor. Ağaran bir yol seçiyorum saçlarının ortasından Tam ortasından okuyorum kitabı Tanıdım keskin tutan,yırtılan parmaklarımla diviti. Alnıma dokunduğunda beliren…
Bir gün bakarsın yıldızlara, Yaklaşmak için huzura, uzak diyarlara, Gözlerini kapatıp kaybolursun karanlıkta, Kurtarmasını bekleme kimsenin seni o karanlıkta, Elini uzat ve yetiş, güzel geleceğin için. Uzak değil yıldızlar, bu…