parmaklarım kayıveriyor saçlarımın arasından.saçlarıma sinen yorgunluğu hissediyor parmak uçlarım.beliriveriyor yüz çizgilerimin arasından gülüşlerim,yenilişlerim. yılların küfü dolaşıyor artık saçlarımın arasında.
ruhumun yükünü taşıyan bedenim daha yorgun görünüyor bir önceki günden.gözlerim bir yol izliyor haykıran yıllarımla,genç kalabilen ruhum arasında.bir yanımda sahipsiz kalan umutlarım diğer yanım alışılmamış gerçekler.tedirginliğim arttıkça sapıyorum yolumdan düz bir yokuşa. yargılanmayı bekleyen düşüncelerim kemiriyor günden güne karanlığımı.
renkli gökyüzüm bu gün başka siyah beyaz. martaval geçmişim hesap soruyor kayranlarımda. kifayetsiz kalıyor yalanlarıma kusurlarım.saygınlığını yitirdi defterim, gece ile gündüz birbirine karıştıktan sonra.
Minal Karadoğan
