Peymane
Herkes bilir bülbülün güle aşkını, kelebeğin ışığa olan aşkını. Peki, yalnızlığın şaraba olan aşkını bilir misiniz? Bildiklerinizle yetinmeyi? Severken unutmayı? Bildiğiniz şeyler nedir bu hayatta? Çoğu insan neden yaşadığını bilmiyor. Bırakın çoğu insanı ben de bilmiyorum. İnsanlara bağlanmak gibi bir huyum var sadece. Keşke sadece insanlara bağlanmak olsa. Bir nesneye bağlanıyorum bazen bazen bir müziğe. Sebepsiz…
Yalnızlığa bağlanmalı insan. Yalnızlık terk etmez ihanette. Hatta siz ihanet ettiğinizde size kızmaz bile. Tıpkı gökyüzünün güneşe olan sevgisi gibi. Akşam olunca güneş terk eder gökyüzünü. Gökyüzünün gözyaşları yıldızı olur. Yalnızlığımın göz yaşı kitaplardır. Şarapta eşlik eder kitaplara. Göz yaşlarımın teminidir Şarap. Alışıyorum yalnızlığa. Yalnızlık zor değil aslında insanlarla yaşamak yaşlanmak zor. İnsanlar kötü. Siz iyiyken onların işlerine gelirken en önemli kişileri oluyorsunuz. Dostluklar yalan. Şarabımın kitabıma olan dostluğu gibi değil. Şarapta terk eder ama giderken bir hoşnut bırakır sizi gittiğini anlamazsınız. Kitaplar? Ah onlar olmasa bu lanet olası dünyaya dayanamazdım. Bir kitabı bin kerede okusanız cümleler aynıdır. Bütün her şey. Yalnızlık çokta iyi değildir biriyle yaşlanmak varken. Yaşlanacağın kişinin gözleri okyanus saçları buğday tarlası yüreği hiç gidilmemiş bir yer kadar güzelse… Sözleri yüreğinizde yeni bir oda açacaksa koy kadehini onun yüreğinin yanına. Piri reis gibi çizebileceksen deniz gözlerinin haritasını yalnızlık güzel değildir. Sesi hiç yazılmamış şarkıdan daha da güzel gelecekse her defasında bırak yalnızlığı kitapları şarabı… Terk etmeyecekse yüreğinin sesi kulağını terkedilmeli yalnızlık en iyi şekilde. Her öpüşü daha da sarhoş edecekse tövbe edilmeli bütün şaraplara. Uyurken izleyip uyanıkken dinleneceğin liman birisi varsa bırak kendini ona. Nefesi okşarken seni kalbinin fırtınası hiç dinmeyecekse bırakırsın rüzgârı. Eğer onunla uykudaysan ve uyanmayacaksan onunla öleceksen yani bırak yaşama kavramını.
Bu kim olursa olsun baban sevgilin dostun kardeşin her kimse terk et bu dünyayı gerekirse intihar et Çünkü böyle seven böyle hissettiren kimse yok bulursan böyle birini ölmeyi tercih et. En azından mutlu öldü derler. Çünkü insanların gerçek yüzünü görüp her gün ölmekse hayat mutlu olduğun anda ölmek en iyi. Bir kere ihanete uğramışsan terk edilmişsen, unutulmuşsan asla ölme aptal derler arkandan. Biz onun hayatını mahvettik demezler. Bizi aptal gibi sevdi demezler de aptal gibi öldü derler. Yaşa bırak dışardan mutluymuş havası ver. Kitaplar seni aptal yapmaz bilakis seni aptallara karşı korur. Her bilindiğini savun her bildiğin yerde.
Mutlu olmazsın böyle yaşarken Ama mutsuz da olmazsın aldatılmazsın da. Bir şeye bağlanıp yaşarsın işte. Yalnızlığına haykırıp yalnızlığına küfredersin. Herkes anlar bir gün seni. Çünkü ölenler hep yalnızdır. Sen yaşarken yalız olup Ölürken çoğalırsın…Merve Mutlu
MERVE Ö
