Ah,herkese selam!Daha önce yapmadığım bir şeyle karşınızda olmak heyecan verici.En sevdiğim kitabı sizlere tanıtacağım.Eğer Postacı Kapıyı Çalmayacak adlı kitabı henüz okumadıysanız bilgisayarı elinizden bırakın ve çevrenizde ki en yakın kitapçıya doğru koşun ve tabii ki kitabı satın alın.Öhöm pekala,aldığım habere göre gevezelik yapmayı kesip yoruma başlamam gerekiyormuş.Öyleyse hayatınızda okuyabileceğiniz en trajik kitabın yorumunu okumaya hazır olun!
Açıkçası nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum.Bu kitabı okurken her 20 sayfada bir ağladığım için ara vermek zorunda kalıyordum.Sanırım başkarakter Laurel ile hayatımızın benzerliğinden kaynaklanıyordu.(Başta Amy ve Kurt olmak üzere mektup yazdığı çoğu sanatçıya taptığım için de olabilir bilemiyorum,ama buradan 27’ler kulübüne selam olsun,12 yıl sonra sizden biri olabilmek dileğiyle.)Kitabın konusunu özet geçmek istiyorum.
Laurel liseye başlamak üzereyken ablasını trajik bir şekilde kaybediyor.Annesi ve babası ablasının ölümünden önce zaten ayrılmıştır ancak May’in(Laurel’in ablası.) ölümünden sonra farkında olmadan sürekli olarak Laurel’i suçlayan annesi California’ya taşınma kararı alıyor.Hafta sonları teyzesinin yanında kalan Laurel lise hayatında ablasının öldüğü gerçeğini kimsenin bilmemesi için teyzenin mahallesinde bir okula yazılır.Eski arkadaşlarıyla da iletişimini keser.
*spoi içerebilir*
Laurel yeni başladığı okulda genel olarak ablasının eski kıyafetlerini giyiyordu ki bu beni çok hüzünlendirdi bu biraz şey gibi’ölen kişinin arkasından kalan en hüzünlü nesne’ Laurel için bu büyük ihtimal ablasının odasındaki duvarda asıllı olan Nirvana posteriydi.Beni kitapta şok eden olay LAUREL VE SKY’DI.Immm yani demek istediğim her kız hayatında Sky gibi bir erkek hak eder tabii, ama bu Sky denilen çocuk Laurel’in ölen ablası May’in eski sevgilisiydi.Yani tam olarak eski sevgili demek doğru değil sanırım ama Sky kesinlikle May’den hoşlanıyordu.Bingoyu söylememi isteyen?Laurel tabikii bunu çok daha sonra öğrendi.
Hayata daha iyisini hak eden insanlar listesi:
1-Hannah Baker
2-Postacı Kapıyı Çalmayacak da ki Laurel
3-BEN
Evet her neyse devam ediyorum.Sigara içme hormonu diye bir şey var mı arkadaşlar?Eğer öyle bir hormon gerçekten varsa bu kitabı okurken o hormon gerçekten azıp kuduruyor.Ve bu efkar için falan değil sadece genç olduğunuzu,hata yapabileceğinizi,yaptığınızı ve önemli olanın karanlıkta kalmak olduğu değil en karanlık zamanlarınızda bile etrafınızda en karanlık zamanlarınızı aydınlatacak yıldızların her zaman bir yerlerde parıldadığını anlatması bu kitabı özel kılıyor demek istediğim neden bilmiyorum ama sigara içmek bu kitaptan sonra o kadar da kötü bir fikir olarak gelmiyordu.(Halla gelmiyor,sadece beceremiyorum işte,içime çekiyormuşum öyle diyorlar) Kitaba puanım:10/10.Gelecek haftaya,yeni yazı yayımlayana kadar hatırlayacağınız günler yaşayın!
