Yine korkuyorum, yine tüm dünyayı kundaklamak için meşalemi arıyorum.
Dünya’ya yüz metre yüksekten, güneşin bana ışık saçtığı kadarımla, karanlığımı düşürüyorum beyaz alınlara.
Gözlerimi ışık hüzmelerinde can çekişmekten koruyamıyorum. Kalıyor gözlerim nefessiz.
Boğuldukça yasak tenlerde gözlerim, infazımın şenliğine denk bir cümbüş aksediyor Tanrı’ya.
