Hayalin sinmiş yine üstüme
Nefesin sıyırıyor kulaklarımı
Bütün sesler kısılıyor, adın çınlıyor
Rüyasız geceler merhametsiz
Ak ay üflüyor soğuğunu pencereme
Ellerim ayaklarım buz tutmuş, ruhum üşüyor
Taze bir acının tükenmez gözyaşlarını döküyorum;
Yeşil defterimin mavi dünyasına yağmur misali..
Islanıyor mu saçların gözyaşlarımla?
Odanın manzarası; yeşeren düşlerim
Koparma umutlarımı, solmasın
Toprağın kanıdır onları canlı tutan
Ruhun ruhumu tanıyor, oysa sen benden bi habersin
Rüyasız geceler merhametsiz
Gözlerim kapalı uyuya kalmışım yine sana
Gün doğmuş fakat bitmemiş Rüyasız Geceler
Sabah olmuş da uyanamamışım senden ben
Duymamışım alarmı, Kulaklarımda adın çınlıyor hala
Geç kalmışım, kaçırmışım,kendime yol alan treni
Sen de kalakalmışım…
Zeynep Akay
