Hayatta inanmam dediğim şeylere inandırdılar. Olmadım ben, olamadım. MFÖ şarkıları gibiyim artık. Sade, güzel ve belli bir yaşa hitap ediyorum. Kırgın olmadım hiç. Olacak bişey olmadı ya da hayatımda. Olmasında zaten. Kırgın ölmek istemem. Bir rüzgar esmesi gerekiyordu ben bunları yazarken. Esmedi sağlık olsun. Sadece bankta oturmaktan bile zevk alabilen bi karakterim var. Çünkü bankları sadece güzel manzaralı yerlere koyarlar. Artık böyle değil mi? Zorla güzellik oluyor bu hayatta ve biz sadece “güzel olsun da nasıl olursa olsun” diyen insanlardan olmaya başladık. Olsun buna da şükür deyip geçiyorum. Oturduğum yerden kalktım. Rüzgar esti.
