Vedasız terk ediyor sevinçler, üstelik geri gelmeyecekler. Zavallı bekleyişler içinde kıvranırken boş yere kaçırdık tüm güzellikleri.
Gelmez, geri gelmez işte! O efkarında boğulduğumuz heyecanlar.
Görmezden gelmelerimiz: Altını kısmayı unuttuğumuz taşan kahveler misali insanlığın 3 te 1 ini doldurmuyorlar.
Alışanlar mı gamsız, alıştıranlar mı vefasızlığa? Yalnızlıklar, sosyal mecra adını almış ürkünç kalabalıklarda.
Gömül! Sende gömül tabletlere-telefonlara, sanal bir gerçeklik oluştur sende ama beni 80’lere yahut 90’lara gömün mümkünse.
Azgın kollarda gezip ardından aşk acısı çeken akıl yoksunu ergenlerden uzağa.
Entelektüel görünmek adına kendi örf adetlerini, dinini, insanını kötüleyen, küçük gören kimselerden ırağa.
Batının, sadece ahlaki çöküşünü magnet gibi çekenlerden çok çok uzağa.
Geri gelmeyecek, kaçıyor tüm güzellikler.
