Sanırım sevmeyi bilmiyorum ben.. Yani doğru sevemiyorum eksiğim yok fazlam var aslında.. Fazla değer verme, fazla sahiplenme, fazla sevme, fazla düşünme.. Kendimden verdiğim kadar istemiyorum da! Biraz sevileyim, biraz ilgilensin, biraz düşünsün ama bir ben olayım! Bu, bunu istemek çok mu? Hayal gücüm neden bu kadar geniş hep mi darbe yedi şu gönlüm yoksa ilk kez böyle sevdim ondan mı bu korkum! İlk kez adına aşk dedim ondan mı bunca kabus.. Boğuluyorum!! Sevmekten boğuluyorum, sevip kaybetmekten korkuyorum! Bencilim işte bu da fazla.. Belki de benim tamamıyla fazla olan aşk’a.. Tam boğulacak gibi oluyorum ki dur diyorum!! Böyle sevmek bana ağır gelmiyor da ona nasıl ağır geliyor anlamıyorum.. Diyorum eğer bir ömre yetecek sevgiyi kıracaksa, senin kalbini saklayacak başkasına gülecekse ve gidecekse bırak, durma yalnızca önüne bak!! Ne kaybedeceksin? Sanki o olmasa yine onu sevmeyeceksin ..
