Sanrı

dünyaya ilk gelişim değil ki bu                                                                                         SANRI

şu kalbim ki taş devri maduru

(bir inanca göre ki/bir af buyurunuz)

vahşetim, te o zamanlardandır

burası yanlış anlaşılmasın, dinazorların neslini ben tüketmedim

ayılığım budur ya benim

Adem baba görmedi hele bi görseydi bir ip bulur boynuna geçirir elma ağacına çardak kurardı

İlk kadınımın ilk pis kanı elimde akardı daha işte o sıra siluetini mağara duvarına kazıdım

Adem baba görmedi görse onu Havva ana sanırdı, tabii ki bunların hepsi sanrı

Bu deyi verdiğim zamanlarda daha gökyüzü mavi

Ormanlar var ki yemyeşillerdi

Atom parçanlanacaktı falan, bi aksilik mi diyelim

Daha o sıralarda insanlığımız paramparça oluvermişti

Kibritçi kızı tanıyorum severim de kendisini

cehennemimin ilk kıvılcımını çıkartıyor şuan.

Kül kedisinin üvey annesiyle oturmuşuz falan

Kendisi benim kıyametimin denetleyeci mühendisi

Şimdi gel gelelim mevzu bahis zamansızlığa

Bina ve Zina git gide ilerliyor sakın korkma

Bir ısırıkla var oldu ya bu dünya

Bir kısırla bir bakire kalınca yok olacak sanma

ve sanırım

Bu kadar satır yeter beni öldürmeleri için

Meryem ananın ellerinden öper

Müsadesi olursa İsa’nın çarmıhına geriyorum kalbimi

yaşasın din kardeşliği…