bir bardak su gibiydi her şey
o kadar saf
o kadar temiz
o kadar huzur verici
hüznün duvarlarını yıkmış
sarhoş ayaklarımız yalpa vururken yollara
mutsuzluğa da bir tekme atmıştık
şimdi ise ben sana bile bakamaz oldum
sanki kıyamet kopacak
gözlerin beni mağlup edip
sana göre söylememem gereken şeyleri söyletecek
bir sarılmak gelecek
bir daha hiç gitmeyecek
işte bu sebepten
tam da bu sebepten
gölgene bakıp onunla anılara içer oldum
Uğur Dönmez 25.09.2012