Acep ne iştir kordayım,
Zaman geldi ki tavdayım,
Bülbüle yaren daldayım,
“Uzun ince bir yoldayım.”
İşin sırrı o elmada,
Ne Adem’de ne Havva’da.
Bana yer yok bu sofrada,
“Dünyaya geldiğim anda.”
Topraktan kalktım geliyom,
Mevla üfledi biliyom,
Her gece O’nu anıyom,
“Uykuda dahi yürüyom.”
Def olmaz çile serlerde,
Sıhhat kalır hep dünlerde,
Âşık yandı bu korlarda,
“Kırk dokuz yıl bu yollarda.”
Kalp görüverir sezince,
Gözlere perde inince.
Muamma çözülür anca
“Düşünülürse derince.”
Nedir bu dünyada gaye,
Hak’tan alabilmek paye.
Çöker Yiğit’e bir saye,
“Şaşar Veysel işbu hâle.”
Âşık Veysel’e hürmetle…