Ölümü çocukken tatmak olmamalı benim kaderim.
Topraktaki kan kokusu ile beslenmemeli yüreğim.
Hayatımda ki dehşet sadece su tabancalarından
İbaret olmalı; eli tüfekli askerlerden değil.
Irk, renk, dil gözetmeksizin çocuk olduğumu anlamalı herkes.
Resim denildiğinde mermilerle duvara nakışlanan figürler değil
Aklıma boya kitapları gelmeli.
Ya da kırmızı benim için sadece bir renk olmalı.. Kan değil.
Ölümü çocukken canice tatmak olmamalı benim kaderim.
Özgürlük gökyüzü kadar uzak olmamalı.
Ve hiçbir ülke benim oyun bahçemin etrafını dikenli teller
ile çevirmemeli..
Mesela bunlar masaldan ibaret olmalı ama
Dedem bana bu masalı hiç anlatmamalı..
