Muzeyyen abla da gitti be Sefa.
Soylesene Sefa kim gitmiyor ki bu hayatta. Birisini sevmek mi guzel yoksa birisini sevme dusuncesi mi insani birisine aşık hissettirir be Sefa. Ben biliyorum Sefa. O birisini sevme düşüncesine aşıktı, ben ona. Bizzat sevginin kaynağına aşıktım be Sefa. Soylesene be Sefa artik bu hayatin cefasini biz mi cekicez. Konuş Sefa susma. Herkes sustu bana sen konus be Sefa. Sende haklisin be Sefa artik sende guluyosun benim bu acizligime. Ben gidiyorum Sefa, iki gözüm sana emanet. Hadi eyvallah.
