SEFER-İ AŞK
Bir sefere çıkıyorum, kimsesizler ülkesine
Kimsen olayım ey ülke, hapset beni şu gönlüne
Ellerime tak ellerinden olan o kelepçeyi
Yüzüp at üzerimdeki yalnızlığın derisini
Ben seni değil sen beni kuşat aşkın barışında
Gel beraber cenk edelim yalnızlığın savaşında
Kaçırırsan kendini yüreğim olur pare pare
Güneşin olayım ey ülke serileyim önüne
Bülbüller figan eder mis kokan güllerine
Ben bülbül olsam sen de gül, kokar mıydın bülbülüne
Yanalım ilahi aşk uğruna Yunus Emre gibi
Dönelim saatlerce usanmadan Mevlana gibi
Ey kimsesizler ülkesi bırak nefesin olayım
Demlenip ateşinde dudaklarına söz olayım
Rüzgarın uğultusunda sana olan serzenişim
Eyüp kadar sabrım yok elbet gelecektir bitişim
Bir seferden dönüyorum derin bir mağlubiyetle
Yine gir rüyalarıma aşk ve muhabbetle
CEMAL ULU
