Sen…
Neydi seni değiştirmeyen?
Atlanmış sorular gibi…
Ara vermek şimdi düşüncem,
Akışında gitmeyi denesin hayaller,
Özgürce esen sensizlik gibi…
Ürpertiyor artık susmak,
Olacakları bilmeden beklemek,
Beklemeyi öğrenmek.
Acıttı, korkuttu habersizce unutmak.
Tutunuyorum, sarılıyorum daima sana.
Bırakmak dersinde değil hislerim.
Onlarda bilirdi başkaydın sen,
Senin sözlerin yoktu kimsede,
Böyleydin hep…
Seslendikçe daha da hak ettin;
Mutluluğu. yenmeyi ve de aşkı.
5 comments
hoş duygu yüklü bir şiir olmuş kalemine sağlık..
teşekkür ederim
Gitmek madden gerçekleşse de manen gerçekleşmez çoğu vakit…
Kaleminize,yüreğinize sağlık.
sağolun..
kaynıyor kazanlar haşlanıyor hafızalar
ateşine gömülüyor ocağımın dert yükü gamlı gamlı
bazen bir kaç saniye sürüyor sömürüyor öte yanın sarayları
ama bitip gitmesini bilmiyor tutulanlı sevdalar…
@Sümeyye_boza