Sen
Bunca zamandır neler okuduğun kimseyi ilgilendirmiyor ama gözlerin dirençle dolmuşcasına iş başa düştüğünde yok olmak varsa da işin içinde bir yanın pozitif bilim ve düşüncelerle her türlü taassubu önüne katarak ilerleyen gerçek ve ağır yangınlar içindeyken diğer yanın batıni dünya geleneklerinden ve her bir yeri yama göstermelik sofilikle kendinden geçmeni -bu böyle iyi -kopmamayı emir buyururken ki içinde biriken dünyanın hep ondan tarafa doğru aktığı,sen;eğer sen olsan kendini hangi erdemlerin önüne atardın kardeşim.Diyelim bir tercihte bulunup kapı önüne zincirlerle bağlanmış görürken zihnini ve düş dünyanın ayaklarından boynundan canını dişine takarak kurtardığında bu esaretten özgürlüğün denizinde bir ölünün umursamazlığından alarak gücünü yaptın diyelim bunu.Kendi benliğinin daha kazma vurulmamış dağında bir madenci inadıyla gerçeğin peşine düşebilir misin ? Örneğin uzunca yol alıp karanlık vadilerde gerçek için hem gözlerin bile alışmışken bu kara düzenin içinde yol almaya baygın bir mum alevinin verdiği ısı ve ışığın hatrı için özlem duyabilir misin yanağından sağlıkla allandırılmış aydınlık bir ulusun çocuklarına.?Fırsat her eline geçtiğinde hem bu kara düzene veryansın edip garip bulduğunda bu çarpık düzenin çark seslerini yine de kapatıyorsan kulaklarını ve değmez buluyorsan gerçeğin peşine düşmenin zahmetini Nazım Hikmet’in de dediği gibi suçun çoğu sendedir art niyetlisin kardeşim.
Onur Yıldız