Kefeni bile siyah çünkü
Çünkü görünmese renkler daha iyi.
İçim, dışım öyle sevilecek renk değil,
Değil mi?
Ölse de renkler, atıyor içimde kırmızı
Gün doğumu – batımı ayrımını yapamıyor gibi.
Buralar sadece senin gezdiğin kıyılar şimdi,
Senli yollar, siyahtan sen rengine dönüyor,
Bütün renkler ölüyor koynunda
Bir ben, bir sen rengi
Kalıyoruz,
Gezintiye çıktığında
Kıyılara vuran dalga; sen sesi
Ben ortasında oturmuş ada’mın ıssız,
Gözümden akan sen seli
Her zerresi sana ait;
-Bir kısmı içimde duruyor-
Tam da ordasın, damlalardan yansımış sen kuşağında,
Aynaya bakmadan kendini görememek gibi.
Bana bak ordasın
Tam kırmızı;
Gün doğumu – batımı ayrımını yapamıyor gibi