sessiz inilti

Kimsesiz bir adayım sessizliğimde.

Günah denizinin ortasında yetim ve öksüz.

Birden karanlık sarıyor etrafımı sinsice,

Acılarımla boğuşmaya başliyorum, nefes alamıyorum.

Ümitsizlik askerleri sürüklerken idama benliğimi,

Celladım oluyor bencilliğim.

Pişmanlıklarım perişanlığımla dalga geçerken

Bilerek yaptığım hatalar ise kınıyor itaatsizliğimi.

Kaçıyorum! Saklanıyorum!

Kendimi tembellik çukurunda gizlerken

Yok olmak istiyorum , bağırıyorum.

Gözyaşlarım tutuyor elimden

Dua yağmuru yağıyor canıma

AŞK’ın güneşi doğuyor cananıma

Kaybolduğum an varoluyorum yeniden.