Merhaba sevgili genç yazı üyeleri.
Biraz hayatımdan bahsetmek isterim, sıkılmaz iseniz eğer okumanızı daha çok isterim.
Oldukça boş bir hayatım var. En azından biraz çevreme bakınca öyle hissediyorum. Siz işten, okuldan, ailemden bahsetmeyeceğim. Size şu büyük his yoğunluğu, sizi benliğinizden edebilecek derecede büyük şey var ya hani ondan bahsedeceğim. SEVDA,AŞK..
18 yaşındayım. Ufak duygular dışında gerçek aşkı tattığım zaman kaç yaşındaydım net hatırlamıyorum. Yani ne zaman aşık oldum, bu denli yoğun duyguya ne zaman kapıldım bilmiyorum. Ancak ortalama 2012-2013 yılları diye tahmin ediyorum. Aşkla tanışmam, sevdanın o heyecanı..
Size bir şey söyleyeyim mi? O yıllarda görmüyordum bile kendisini. Bir gün yolda gördüm ve olanlar oldu.. Selamlaşmadık bile ancak sevdaya tutulanlar anlar heyecanımı. Kalbimi göğüs kafesimden çıkmış gibi hissediyordum.
Tüm duygularımı en zirve noktada yaşadığım yıl ise, 2015-2016. 17 yaşındayım, bu yüzden benim 17 yaşımdır kendisi.
Daha sonra kader bizi bir yerlerde karşılaştırmaya başladı.Haftanın 5-6 günü görür oldum. Sevdası şiirler yazdırdı.. Bir şey söyleyeyim mi? İmkansızdı biliyorum ama bazen olacak gibi oldu ya da ben öyle anlamak istedim..
Bir şekilde öğrendi onu sevdiğimi.. Hiçbir şey yapmadı, sevemedi.. Başkaları için acı çekti bende onun acısını..
Şu cümlelerimi ”Her ne olursa olsun, değdi!” diyerek bitirmek isterdim. Çok isterdim. Ama hiç sevilmedim, sevemedi.. Onu da suçlamıyorum, sevemedi işte, olmadı..
Yaş oldu 18.. Beklentim yok, hayalim yok, 17 yaşım? O hiç yok..
4 comments
20 yaşındayım. 2013 yılında aşkı tanıdım bende. kısmen aynı hikayemiz de. yorum yapmak istedim bu yüzden birkaç satır. 17 yaşımdı o da benim. insan zaten 17 yaşında severmiş ya en gerçek duygularıyla. ama bir şey diyeyim mi? sana seni sevdiğini söylediği zamanlar olsaydı, o zaman da bırakıp gidecekti emin ol. gitmemiş gibi yapacak seni inandıracak ardından hiç beklemediğin bir anda silip atacaktı seni. acı hikayeler birbirine benzer. sonunda da seven mutsuz, sevilen de pişman olur. ama sonra iki taraf da farklı hayatlara devam eder. Sen asla vazgeçemezsin ondan ama çevrendekileri susturmak için unuttuğunu söylersin falan. milyonlarca örnek verebilirim bu hikayeye dair. ben; senin, benim ve bu duyguları yaşayan her kim olursa olsun herkesin hikayesini duyunca tek bir kanıya varıyorum. Aşık olmak akıl alır bir şey değil.
İnsan sadece kendisi sanıyor şu her duyguya AŞK diyenlerin içinde.. Meğer aşkı gerçekten yaşayan ve yılları önemsemeden sevebilen inanların olduğu gerçeği, yalnız olmadığını hatırlatıyor.. Teşekkürler..
Evet aşık olmak akıl alır bir şey değil. Ama yaşın çok genç belli bir zaman sonra karşına seni çok daha heyecanlandıran biri çıkabilir. Yaşında ilerlemiş olacağından o zaman biraz daha mantıkla bakarsın bu işlere. Unutmazsın belki ama geriye dönüp baktığın da şöyle bir gülersin kendine. Yaşın 25 olduğun da yine yaz 🙂
Yazıyı okuduktan sonra ufak bir gülümseme geldi içime.. Teşekkürler..