Seni ilk gördüğümde her zaman olduğu gibi yine çok güzeldin.Üzerinde pahalı kıyafetler vardı.Normalde insanların gözüne bakmaya pek cesaret edemem ben,bir anlık boşluğundan yararlanıp gözlerine baktım.Gözlerin…Gözlerin çok şey anlatıyordu, ama her şeyden daha çok alaycı bakışların vardı,alay ediyordun,benim gibilerle alay ediyordun,daha fazla bakmaya cesaret edemezdim,evet belki benimle alay etmiyordun fakat ben,seni sevmeye cesaret etmekle belki de kendimle alay ediyordum.İlk zamanlarda sana yaklaşmanın hayalini kurardım ama olmaz! Allah kahretsin ki sana bakmamam gerekirdi.Seni sevemezdim çünkü sen …burada bile itiraf edemeyeceğim bir şey var işte…Belki de sen bu yazıyı hiç okuyamayacaksın,belki okumaya tenezzül bile etmeyecek,işine gücüne bakacaksın.Ben de seni sevdiğimle kalacağım.Ne söyleyeceğimi bilmiyorum,ne yapacağımı bilmiyorum,sadece seviyorum,umutsuzca sevmek benimkisi…öylesine sevmek…
Aslında iş seni sevmeye cesaret edebilmekte değil,seni sevdiğimi sana söyleyebilmekte…Tam da en başından beri bunu anlatmaya çalışıyordum,keşke birazcık cesaretim olsaydı da o güzel gözlerine bakarak sana birşeyler söyleyebilseydim,ah beni bağlayan o güzel zincir! sana birşey dersem dostumu kaybederim,dostuma birşey demek istersem sana hiç bir şey dememem gerekir.En azından ben böyle düşünüyorum.Bu fikir kafamda saplantı halini aldı, çünkü beni kardeş gibi sevmeni istemem,bu yüzden yüzüne bile bakmamam icap eder ve ben de öyle yaparım,sadece başımı önüme eğer ve sen orada yokmuşsun gibi davranırım,üzülürüm,belki içim kan ağlar ama dostumu kaybetmemek için seni kaybederim.
Sonra ben ailen tarafından sana verilen o güzel hayatı yaşatamam,benimle mutlu olamazsın gibime geliyor.Oysa hasta olduğunu öğrendiğimde ne kadar da sevinmiştim,hastalık seni benimle denkleştiren güzel bir şeydi.Hiç üzülmez olur muyum,elbette çok üzüldüm ama aynı anda o kadar mutlu oldum ki hastalıktan dolayı mutlu olduğum için kendimden utandım.Şimdi düşünüyorum da hastalık hiç seni benimle eşitleyebilir mi?Sen razı olsan bile ailen senin benimle olmana rıza gösterir mi?Kafamda bu sorularla gecenin bir yarısı çaresizce düşünürken,tıpkı ciğerci dükkanının önünde duran aç bir kedinin içerde asılı duran ciğere baktığı gibi,şimdi bana da sevgiye aç bir adam olarak uzaktan sana sadece bakmak düşüyor.