Başını ortasını kenarını yakınını uzağını etrafını anasını babasını dayısını bazen unuttuğumuz “Şey” dediğimiz ”şey”ler, hayatımızda ne çokmuş beyler. İyiler yokken kötüler, dostlar yokken düşmanlar farklı olan yok iken farksızlar anlamsızlar cansızlar manasızlarla bir “şey” sahibi diyerek yanımıza almışız. Ne şeyi derseniz mana anlam sahibi sanırken aklımıza gelmeyen lazımı olmayan adını telaffuz edemediğimiz” şey”ler ne çokmuş ey gülmeyenler.
Avantaj sanırken avantaj olmayan, bedava diye koşarken helva niyetine yediğimiz bilmediğimiz renksizliği kepazeliği diz boyu olan anlamsız düşünce fikirler o kadar meşgulüz ki adını dahi bilmediğimiz sadece “şey” dediğimiz, mey diye içtiğimiz fikirsizlikle yıkımla kaçmakla utanmakla meşgulüz!
Yaptığımız birçok şeyde gerçekten hayret edilecek kadar büyük bir samimiyetsizlik var, insanların içine çıktığımızda yolculuk yaptığımızda insanlardan uzaklaşarak kendi yalnızlığımıza saçmalığımıza doğru yol aldığımızı görüyoruz. Hangi birini sayayım hayatımızda bir sürü saçmalık, boşluk “şey”ler var. Kısacası insana ve insan hayatına önem vermeyen her şey işte o “şey”lerdir.
Hani bir işin düşer beklersin gelmez, haftalar sonra görürsünde neden gelemediğini sorarsın başlar işte o zaman ”şey”ler, bizimkiler ben gelirken “şey” oldu hani dikey gelirsin yol yokuşa arkadaşlarla okey… Sayarda sayar saçmalarda saçmalar, kusura bakma gelemedim, yardım etmek istemedim demek kolayına gelmez, insana yardım etmeyi candan sevmez say babam say bitmez…
Aslında sahip olmamız gereken samimiyet iken, dil ile söyleyememek ama kalpte saymakla bitmez olumsuzluklar hayatımıza girmesine izin verirken bizi insanlardan insanlıktan uzaklaştıran “şey”ler, hayatımıza dilimize dâhil etmekle kazanç saydığımız kazandığımız saydığımız o “şey”ler aslında değil bir şey, acınacak bir şey acayip bir şey asıl şey peyderpey bizi yavaş yavaş bizden uzaklaştıran “şey”ler.
O “şey”ler ne bizine dostumuzu ne de misafirimizi mutlu etmiyor haliyle bizde “şey” peşinde giderken mutlu olmuyoruz kazandık sanıyoruz. Hatta girersin bir sınava kazanamazsın arkadaş ortamında sözünü edersin hepsi bir anda iş bitirici olur o “şey”ler yok olur, haberim olsaydı arkadaşım müdür bey tanıdıktı, sınava girmeden de söyleseydin hal ederdik falan filan nedir bunca yalan, kimdir bizi zorlayan kapıyı açarak kimdir bizi kapı dışarı atan nedir bize ucu sivri olarak batan neyse “şey”siz, az ama az “şey”siz günler “şey” ömür “şey” aman bir şeyler dilerim, vesselam.
Mehmet Aluç
