Kokun çalındı bu sabah burnuma
Ardından birkaç damla gözyaşı.
Yanımdan geçen o adamın sen olmasını ne kadar diledim bilemezsin.
Kilometrelerce ötemde bir çift göz, bir narin ses uğruna ne acılar çekiyorum.
Hasretinden ruhum soluyor. Gözlerimdeki pınarlar ağır kayıplar veriyor.
Sanırım yoruldum. Sanırım çaresizim. Lanet olsun ki senden başkası derman olmayacak ruhumdaki yaralara.
Mantığımla duygularım arasındaki o belirsizlik,
senin en sevdiğin yuvan.
Ve yine oradasın şimdi. Beni çaresizliğimle baş başa bırakıp yuvanda uyuyorsun.
Beklemek istemiyorum. Hep aynı döngüyü yaşamak istemiyorum.
Ya gel tut ellerimi,
Ya da çek git kokunu bile alamayacağım kadar uzaklara.
-270714-
