Yalnızlık çoğu zaman insanların en büyük korkularından olmuştur.Yalnızken insanın içini çoğu zaman bir sıkıntı kaplar.Bilimsel çalışmalarda topluluk halinde yaşamanın genlerimize kodlandığı,yalnız kalanların bir bakıma toplumdan kopanların doğal seçilime uğradığı bu sayede adaptasyon geçirdiğimizden bahsediliyor.Oysa yalnızlık kelimesinin kökü yalın kelimesi ne kadar da güzel değil mi? Sade,duru,saf…İnsan bazen yalın kalıp kendini dinlemeli.Dinledikçe kendinin daha çok farkına varmalı,kendini tanımalı.Yalnızken insan kendiyle daha kalabalık olabiliyor.İçe dönmek son zamanlarda belki de en çok ihtiyacımız olan şeylerden insanlar artık yalnızken bile yalnız olamıyolar.Sosyal medya ve etrafında dönen hayatlar,ilgili ilgisiz konular insanların hayatını dolduruyor ve farkında olmadan saatlerini bu kalabalığın içinde geçiriyolar,geçiriyoruz.Kim nereye gitmiş,kim kiminle neler yapmış…İnsanlar artık bu konuda paranoyaklaşmış durumda. Tek başımıza yapacağımız belki bir şarkıların bize eşlik edebileceği yürüyüşler belki bir parkta 5 dk bile olsa oturup sadece kendimizle kalmak o kadar iyi geliyo ki ,etrafınızda belki de hergün geçtiğiniz yollarda sadece bakıp görmediğimiz ağaçlar,binalar,biz farkında olmadan yanımızda olup bitenler o anda o kadar anlamlı gelmeye başlıyor.Kendinizi belki bi film sahnesinde belki o çok sevdiğiniz ressamın tablosunun içinde hissediyosunuz.En önemlisi de aldığınız o derin nefes genzinizi yakıp akciğerlerinize doluyor.Renkler daha canlı,görüntüler daha berrak oluveriyor.Aslında en güzel kamera gözlerimiz en geniş hafıza kartı belleğimiz değil mi?Anı biriktirmek fotoğraf çekmek için telefonlarımızı çıkarıp o anı kaçırarak mı olmalı?Hafızanızda o anın tadı kokusu kaldığında aslında o anlar unutulmaz oluyor.Arkadaşlar bir araya geldiğinde telefonlar elden düşmediğinde karşı tarafa emin olun ki olumsuz bir beden dili çiziliyor ve değersiz hissetmemek bu durumda elde değil.Oysa muhabbette dahil olmak karşıdakinin mimiklerine dikkat etmek onu dinlediğini göstermek o kadar değerli ki ve sonrasında hatırlayıp sizi gülümsetecek anılar biriktirmek.
