Sevginin ve ölümün kriteri yoktur aslında….
Gelecek umut vaat ederken ve bir yandan da yaz rüzgarları esiyorken mutsuz olamaz insan. Neden mutsuz oluruz ki zaten. Milli takım kupada yok, eğitime ara verilmiş, adının sonuna can eki almış kızlar ayaklı havuz resmi paylaşıyor. Sevdiğin, neyse boşver onu şimdi… Bu şartlar altında mutsuz olmak gibi bir şansın yok ki. Üstüne sevdiğim takım kaybetmesin diye ötekini tutuyormuş gibi yapıp kaderi kandırmışım daha ne isteyeyim. Gerçekten de hep böyle değil midir? Kazanmak için şanssız olmamak gerekir. Oysa biz hep şanssız tarafızdır bize kalsa.
Mutsuz isen eğer, bir diğer kaynağın da yalnızlığındır belki. Yalnız kalmanın kıymetini bilmiyorsan mutsuz olursun. Vardır da arkadaşın falan ama yalnızsındır. Bülent Ortaçgil, şarkısında da anlatır “Çoktular ama hep yoktular”
Kendini bildin bileli filmlerde izlediğin gördüğün insanlar hiç sıkılmaz mı sanırsın, arkadaşlıklar her zaman o kadar da parlak olabilir mi ki?
Mutlu olmanın anahtarı karşılık beklemeden sevebilmektir hayatı. Sevmenin kriteri nedir ki ?
Mutlu olabilmek şu yargılar ve beklentiler dünyasında çok zor değil mi ?
İşin açığı anlam veremiyorum henüz çoğu şeye. Nedenlerle doldu kafam ve mutlu olamıyorum. Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden.
Her sabah ekmek aldığım bakkalın şarküterideki amcası ölmüş. Bir gün resmini koydular ertesi gün bütün mahalle unuttu kim vardı orada. Sanki hiç yokmuş gibiydi artık. Hiç durmadan düşünüyorum.Biz buradayız. Biz olmasaydık, ne olacaktı? Ne olacaktı o zaman? Olmasaydık ne olacaktı? Olmasaydık olmayacaktık…
Çok zaman olmasa da sorarım arada anneme, cevap verirken soracağımı en başından bilirmiş gibi başladı cümleye
-Hep böyle mi bu anne?
-Herkes değil oğlum sevenleri unutmaz
-Bir ay düşünür geçer sonra ama değil mi?
– Bir ömür boğazında düğüm olur unutamazsın.
Annem böyle söylerken
Orhan Veli ne demek istediğimi çok iyi anlatır
Öyle bir rüzigar ki,
Kendi gitti,
İsmi bile kalmadı yadigâr.
Yalnız şu beyit kaldı,
Kahve ocağında, el yazısiyle:
“Ölüm Allahın emri,
Ayrılık olmasaydı.”
Sevginin ve ölümün kriteri yoktur aslında. Ancak cesur seveceksin mutlu olabilmek için. Korkaklar, ölmeden önce defalarca kez ölür; cesur insan ölümü bir kere tadar…
