Anadolunun esmer çocuğu güzel adam.
Bozkır’ın sert iklimin de,
Büyümek nasıldır bilmem.
Sen bana hiç şiir yazmazsın.
Benim yazdıklarım kadar,
Küçük küçük hayaller kurarım.
Sen, ben, biz olmalıyız.
Nedenli hayallerim var bilsen,
Belki gülersin, geçersin.
Ama sen en büyük hayalim.
Uzun zamandır sevgi sözü duymuyorum senden.
”Canım”dediğinde güneş açıyor bende,
Varlığın yetiyor klişesine alıştım.
Kıskanıyorum arada esiyor deli gibi,
Uzaklık sevdaya dahil olmamaliydi.
Neden mi? Çünkü mesafe özlemi tetikliyor.
Deli gibi sevesim ilgiye boğasım geliyor seni,
Şu lanet stajyer sandalyesi kadar rahatsız edici sandalye yok..