sevmek hala sevmek
ve ayrılıklar ona dahil
rölativite dahi göreceli
hayat kısa
elmalar düşüyor
hiçbir şey değişmedi
haritada parmakla gösterdiğimiz yerlerin özlemini çekiyorum
hala sen sigaranı bitirdiğinde
benim parmaklarım üşüyor
yanımda sen yoksun
içimde bir şey var
içimdeki ve yanımdaki her şeyden hızlı büyüyor
rölativiteye dahi dahil değil
insan nasıl olur da yaz gelince aniden atar ki battaniyesini kenara
gerçi yol kenarındaki kızın saçları sarı
için şiir olmuştur kesin
çiçeklendi yine avuçlarım
bilirsin
öleceğimi bilsem ilk sana koşarım
ve uykusu olan bir insana papatya sorulmaz
en son sana koşacağım
iki ay sonra uykum var
bu yüzden papatya sorma bana
güneş topluyorum
2 comments
bu sitede değil de cemal süreya şiirleri arasında görsem hiç şaşırmaz ve onun çağrışım dolu şiirlerinden birisi derdim 🙂
daha güzellerini yazman dileğiyle kalemine sağlık
koca bi tebessüm hediye ettin çok teşekkürler ^_^