Binalarin arasindan ansizin cikan günes, vucudumuzu isitirken gozlerimizi rahat birakmayan alev sizintilari. Biraz ilerledigimizde hissettigimiz tek sey alevin biraktigi , gözumuzu acitmayan daha az rahatsizlik veren ates. Yuregimizdeki kor gibi. Bir ileri iki geri olan hayatimiz gibi. Binalarin arasindan sizdiginda sevmedigimiz gunes gibi. Unutmaya calistiklarimizin tam olarak bizim olmayisi gibi.
