16 eylul 96, büyümüşüm sahi,
Kãr ile geçen bir gün , iki bar yazı kãfi.
Aşk da aradı Ademoğlu, sevgiyi şefkati veya hürriyet’i.
Yazarak anlattı her soy veya insan-ı zürriyeti.
Kısaca tanıman dileğiyle, yazıyorum anlasan beni ?
Huzur denen bu gözlükte, kaçmış gözlerimin feri.
Gözlerime fer olsan, ilaç gibi şu sözlerin,
Ikimize de yetmez mi masum kara gözlerin.
Gecenin bile aşığı var, Ay geceye hasret,
Kader onları ayırmış, kavuşmak kara kısmet.
Ben oturayım gecenin Ayına, beni öyle hayal et,
Bir gün olsun kaç gel, evden Ay’a firar et.
