Tarladaki yalnız ağacın ta kendisiyim şimdi. Ekin biçilmiş ve nadasa kalmışız öylece. Gözyaşlarımla ıslatmışım toprağı belki bir filiz olursa diye. Rüzgar yemişim, kış görmüşüm ama yalnızca bir gülüşe muhtaç olmuşum. Bir sırt istemişim ve bir el. Bir ten beklemişim. Sıcak gelmiş kavurmuş da senin ki kadar yanmamışım. Mevsimler geçmiş ,günler geçmiş bir senden geçememişim.
