Eski yaşanmışlıkları unutup geleceğe bakalım demek ne kadar kolaydır. Bazen ramak kalır isyana, oysa dilediğince sabır dilersin. Herkes kendi lisanında psikolog kesilir. Dostluğun giderek dert dinlemek noktasında cimrileştiği bir dünyada geçmişi, unutmayı süngere benzettiler. Oysa dost umut verirdi. Huzuru cebinden çıkarmasa da sırtınıza el değdirip yalnız olmadığınızı hissettiren sihirbazlıkları vardı. Umut sadece bir harf mi değiştirip unut oldu. Yoksa yanında tüm güzelliklerini de mi götürdü. Katılmamak mümkün değil…
Bu yolculuğumuzda küçük bir gezintiye çıktık. İstedik ki bir nebze de olsa kanayan yaramıza pansuman olsun. Maneviyatımıza ışık olsun…
