Dün son gündü üniversite tercihleri için. Adaylar ölçtüler, tarttılar, biçtiler ve yaptılar tercihlerini. Peki, gerçekten adayların tercihleri miydi bu tercihler?
Şüphesiz ki topyekün bir yoruma ulaşamam bu düşüncemde fakat kimbilir kaç evde sıkı tartışmalar olmuştur. Kaç çocuk gözyaşlarıyla uğurlanmıştır odasına. Maalesef ki, böyle bir gerçek var. Yani bu tercih dönemlerinde adaylardan çok anne ve babaların fikirleri ağır basıyor. Bir ‘sidik yarıştırma’ hali midir, havalı meslek (görece) düşkünlüğü müdür anlayamadım gitti bazı anne ve babaların bu tavırlarını..
Ahmet Bey’in oğlu mühendislik yazınca bizimki de mimarlık okusun, Ayşe Hanım’ın kızı eczacılık kazandıysa bizimki de doktor olsun tavrı gerçekten sığlıktan öteye asla geçemiyor ve geçemeyecek asla! Bu düşüncesiz ebeveynlere ne söylense, ne kadar kızılsa gerçekten az.
Halbuki ne kadar zor olabilir ki çocuğunu karşısına alıp elden geldiğince ona meslekleri tanıtmak, zorlanıldığında yardım alarak anlatmak bölümleri, okulları? Ne kadar zor olabilir ki çocuğun eğilimlerini gözlemleyip fikrini almak? Usulunce tartışıp, kendimizce düşüncelerimizi söyleyip topu adaya yani evladımıza bırakmak ne kadar ütopik, soruyorum? Bunu yapanlar şüphesiz ki var onları ayrı tutuyorum fakat ya yapamayanlar? Onlar da varlar maalesef ki.
Asla bütün sorumluluğu çocuğa yükleyip onu bu tercih zamanında yalnız bırakalım demiyorum, söylemeye çalıştığın genel şey şu: Dikte etmeyelim onlara bazı şeyleri. A bölümünde B üniversitesinde okuyacaksın, okumalısın demeyelim. Biz fikren var olalım yanında fakat her türlü yardımdan sonra kararı çocuğa bırakalım, saygı duyalım istediği bölüme de okula da.
Bunlar olmadığı takdirde klasik senaryolarla karşılaşmaya devam edeceğiz. Mutsuz mezunlar, mezun olduğu bölümle alakası olmayan işlerle uğraşanlar, bölümünü sevmediği için okulu uzatanlar, yolun ortasında bölüm ya da okul değiştirenler ile karşılaşmaya devam edeceğiz.
Dileğim odur ki, bu dönemlerde yapılan sıkı tartışmalardan ortak tercihler çıkabilsin, ılımlı sularda yüzülebilsin ve herkesin yüzü gülsün…
